örtüklü
örtüklü
sif. Örtüyü olan, bir şeylə örtülmüş. Bunların qarşısında azca kənar; Yaşıl örtüklü bir böyük miz var
Полностью »прил. 1. в покрывале (закутанный в покрывало) 2. в платке. İpək örtüklü в шелковом платке 3. с занавесью 4
Полностью »s. (i.s.) with / having a cover; (çarpayı) (i.s.) with bed-spread / coverlet; (duvaqlı) (i.s.) with / having a veil
Полностью »