sif. couvert, -e de honte ; coupable ; ~ olmaq être coupable
ÜZÜQARA – ALNIAÇIQ Sən məni üzüqara edirsən (M.İbrahimov); Min zəfərlə qarşılayır alnıaçıq ordumuz (S
Полностью »ÜZÜQARA Əslində, lap əslində, Zübeydə bu dənizin yanında da üzüqara idi (Elçin); XƏCALƏTLİ (bax)
Полностью »прил. 1. нечестный, бесчестный 2. виноватый, провинившийся 3. лишившаяся целомудрия (девственности) до первой брачной ночи (о невесте); üzüqara olmaq:
Полностью »sif. və zərf Utanılacaq, əskik işi olan; xəcalətli (üzüağ əksi). Dünyadan köçərdim mən üzüqara; Xalqa dəyməsəydi köməyim mənim
Полностью »