ŞORLANMAQ
гл. уьцӀуь хьун, уьцӀуь дад гун, кьевчӀи хьун (мес. сив).
глаг. stanovitiğsə, стать солённым, солоноватым, солонеть. Ağzı şorlandı kimin во рту стало солоно, солоновато у кого (об ощущении солёного вкуса)
Полностью »f. Şor olmaq, şor dadı vermək. [Veysin] hərdənbir dili dodağına dəyərkən ağzı şorlanırdı. Ə.Əbülhəsən
Полностью »