əsilsiz
əsilsiz
прил. 1. асас авачир; дугъри, герчек тушир; таб, тапан (мес. хабар); 2. асилсуз, эсилсуз, эсил авачир, хъсан несилдикай тушир
Полностью »прил. 1. худородный, неродовитый, незнатного происхождения 2. безосновательный, беспочвенный, необоснованный, голословный
Полностью »sif. 1. Əsli, əsası olmayan; doğru, gerçək olmayan; yalan, uydurma. Əsilsiz xəbər. Əsilsiz şayiələr. – Əsilsiz söz sahibinə üz qarası gətirər
Полностью »