əvəzsiz
əvəzsiz
прил. 1. эвез авачир, масадахъ галаз эвез ийиз тежер; 2. тай-барабар авачир, тай авачир (мес. гуьзел); 3
Полностью »sif. 1) non-substitutif ; 2) incomparable, admirable, superbe, ; 3) unique, irremplaçable, exceptionnel, -le
Полностью »s. 1. (əvəz olunmayan) non-substitutive; 2. (tayı, bərabəri olmayan) matchless, peerless; 3. (misilsiz) unexampled, unparalleled
Полностью »I прил. 1. незаменимый. O, əvəzsiz dost idi он был незаменимым другом 2. безвозмездный. Əvəzsiz əmək безвозмездный труд, əvəzsiz istifadə безвозмездно
Полностью »sif. 1. Əvəzi olmayan, əvəz oluna bilməyən, başqası ilə əvəz edilə bilməyən. Əvəzsiz yoldaş. – …Bünyadın dostu da özü kimi Mollayevi əvəzsiz bir şəxsi
Полностью »