əvəzsiz
əvəzsiz
прил. 1. эвез авачир, масадахъ галаз эвез ийиз тежер; 2. тай-барабар авачир, тай авачир (мес. гуьзел); 3
Tam oxu »sif. 1) non-substitutif ; 2) incomparable, admirable, superbe, ; 3) unique, irremplaçable, exceptionnel, -le
Tam oxu »s. 1. (əvəz olunmayan) non-substitutive; 2. (tayı, bərabəri olmayan) matchless, peerless; 3. (misilsiz) unexampled, unparalleled
Tam oxu »I прил. 1. незаменимый. O, əvəzsiz dost idi он был незаменимым другом 2. безвозмездный. Əvəzsiz əmək безвозмездный труд, əvəzsiz istifadə безвозмездно
Tam oxu »sif. 1. Əvəzi olmayan, əvəz oluna bilməyən, başqası ilə əvəz edilə bilməyən. Əvəzsiz yoldaş. – …Bünyadın dostu da özü kimi Mollayevi əvəzsiz bir şəxsi
Tam oxu »