əzbər
əzbər
1. сущ. хуралагъун, эзберун, рикӀел хуьн, эзбер; əzbər etmək (eləmək) кил. əzbərləmək; 2. хуралай; кил
Полностью »Farscadır, əz (bizdəki çıxışlıq hal şəkilçisinə uyğun gəlir), bər (sinə) komponentlərindən əmələ gəlib, “sinədən” deməkdir
Полностью »z. by heart, by rote; ~ bilmək to know* by heart / by rote; ~ öyrənmək to learn* by heart / by rote (d
Полностью »I нареч. наизусть: 1. на память, по памяти. Əzbər bilmək знать наизусть, əzbər oxumaq читать наизусть, əzbər öyrənmək выучить наизусть 2
Полностью »1. is. Bir mətni və ya sözü eyni ilə təkrar edilə biləcək şəkildə yadda, hafizədə saxlama. □ Əzbər etmək (eləmək) – bax əzbərləmək
Полностью »