АВАЙ

1. idi, var idi; 2. -lı, -li, -lu, -lü; алакьун авай bacarıqlı, qabiliyyətli; 3. olan, var olan, mövcud olan; malik olan; пул авай pulu olan, pullu; цӀай авай чкадай гум акъатда. Ata. sözü od olan yerdən tüstü çıxar; 4. köm. f.: кхьиз авай (кхьизвай) yazır idi (yazırdı); ксана авай (ксанвай) yatmış idı (yatmışdı).