гл., -да, -на, -из, -зава: -0 || -а, -ин, -рай, -мир; акъад тавун, ахкъадун || акъад тахвун, акъадмир, ахкъадмир || -акъад хъийимир 1) ни вуч парталдин къене пад винел акъудун. Майдандал акъатнавайбур акъадна алукӀнавай кӀуртар алай, яцӀу ванер акъудиз рахазвай 45 кас тир. А. И. Кьурагьвал 2) вуч ругун гзаф хьана, дакӀур гьалдиз атун. Дуьгуь акъадна, адакай аш жедач. Р. Антоним: астадун.
* акъадиз астадун нар., куьч. са никай ятӀани пис рахун, айибар гъун. Зи дустари ахмурзава, Заз душманри инадзава, Жувандани, Чарадани Зун акъадиз астадзава. С. К. Им вуч регъв я ?