гл., каузат., ни вуж-вуч; -да, -на, -из, -зава: -0 || -а, -ин, -рай, -мир; алуд тавун, ахлудун, алуд тахвун, алуд хъийимир 1) ни, куь вуч нелай, квелай са нин, куьн ятӀани винел патал алайди анал тун тавун. Абаса радиатордин къалпагъ алудна. Гь. М. Им къван, им терез. МТФ-дин къаварал алай шифер куьгьне хьанва, бязи чкайрилай гарари алуднава, тӀилияр кьвазва. - К, 1991, 15. Ӏ. 2) ни, куь са гьихьтин ятӀани гьерекатда авай сада масад гуьгъуьна туна вич вилик фин. "Москвичди" алудна "Жигулидилай". Р. 3) куьч. ни вуж кӀвалахдивай азад авун. Ада ана фадлай кӀвалахзамач, ам чӀехида алудна. Р. 4) ни-куь вуж-вуч чара авун, къакъудун. Мус алудда на и тахсир? Вучиз гуда чарадаз сир? Вахъ гьич ихтибар амач хьи. С. С. Иеси кьей Урусият. Чалай кицӀер чубанри алуднай. Р.
* вилер алуд тавун, кьил-кьилелай ~, рикӀелай ~. юкь ~.