АСЛАН

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) кацерин жинсинай тир гужлу ва къуватлу вагьши гьайван. Асланни пеленг анжах пара чими уьлквейра жедай гьайванар я. Куьре чӀалан элифарни кӀелдай жуз. Шумуд ятӀан чидач заз яш. Пара гьайиф тир а юлдаш! Асланд къилих авай дирибаш. С. С. Зи рикӀ пара хьана чӀулав. "Гила тӀая ви девлетар? Асланарни жейранар, Яцар, миргер, къизил балугъ?!" - Гьарайна за лезги вацӀуз. Н. С. Самур. 2) куьч. викӀегь инсан. За цекверални гуж гъалибнач, Асландивни кӀур гуз тунач жувазни. М. Б. Хайи ватан, хайи ватан... 3) ( чӀехи гьарф А ) эркекдин хас тӀвар: Аслан. * вичин тӀеквенда кьифни аслан я.

АСКӀАНЗ
АСЛАНВАЛ

Значение слова в других словарях