м (мн. баре, бары) köhn. ağa, mülkədar; ◊ сидеть барином əlini ağdan qaraya vurmamaq, heç bir iş görməmək; жить барином ağa kimi dolanmaq, zəhmətsiz yaşamaq, firavan yaşamaq.
м (мн. баре, бары) köhn. ağa, mülkədar; ◊ сидеть барином əlini ağdan qaraya vurmamaq, heç bir iş görməmək; жить барином ağa kimi dolanmaq, zəhmətsiz yaşamaq, firavan yaşamaq.
-а; мн. - баре, бары; м. см. тж. барыня, баринов, барский 1) а) В России до 1917 г.: лицо, принадлежавшее к привилегированным слоям общества (преимущественно дворянин, помещик, чиновник) Русский барин
Полностью »