нареч. 1. şərtsiz, qəti, yəqin, hökmən, şübhəsiz, danışıqsız; 2. в знач. вв. сл. əlbəttə, şübhəsiz, şübhəsizdir ki.
нареч. 1. şərtsiz, qəti, yəqin, hökmən, şübhəsiz, danışıqsız; 2. в знач. вв. сл. əlbəttə, şübhəsiz, şübhəsizdir ki.
1. нареч. к безусловный 2) Безусловно порядочный человек кто-л. Безусловно правильное решение. 2. вводн. сл. Разумеется, конечно. Б., учитель прав. Мать, безусловно, всё понимает. 3. частица. Да, коне
Полностью »