БЕЙКЕФ

1. incik, incimiş, küsmüş, ürəyi sınmış; садни вичин акьулдикай бейкеф туш. Ata. sözü hər kəs öz ağlını bəyənər; 2. bikef, kefsiz; qəmli, kədərli, məyus; * бейкеф авун bax бейкефарун.
БЕЙКЕФ
БЕЙКЕФАРУН

Значение слова в других словарях