|| БИТМИШУН гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; битмишар тавун, битмиш тавурай, битмиш тахвун, битмиш хъийимир арадиз гъун. Багъманчид вичин лап рикӀ алай са тар, Хъсандиз гелкъвез, гьикӀ битмишардатӀа, Инсанни гьакӀ чӀехи авуна кӀанда. Ш-Э. М. Инсансузриз лянет. РикӀиз тӀал акъудзавайди а еке зегьметралди вирида санал битмишарай чӀехи девлетар гила вара-зара авун я. М. Ж. "... Фу гайиди я гьамиша". Менфятлу баркаллу кар ийиз, рикӀиз кӀан хьайитӀа, гьар садалай алакьзавайди я - Госдумадин депутатдилайни, жуван салал машгъул хуьруьн агьалидилайни ( бахчабустанда йиса пуд бегьер битмишарунни чӀехи лайихлувал я ). А. Исм. Шарвили чахъ галазва. Чилихь хъсан гелкъуьн тешкилнава, рабочийри чпиз болгарский истивутар; картуфар, буранар, бадамжанар битмишарзава. ЛГ,2001,26.VӀӀ.