БОЙКИЙ

прил. 1. zirək, cəld, diribaş, qoçaq; 2. gur, qızğın, şıdırğı; бойкая торговля qızğın alver; ◊ бойкий на язык dildən pərgar, dilli-dilavər, dilbaz; бойкое перо (у кого) iti qələmi var, qələmi itidir.

БОЙ
БОЙКО

Значение слова в других словарях