ж 1. şırım (kotanın və s. torpaqda açdığı iz); 2. məc. hədd, hüdud, sərhəd; 3. iz; 4. məc. dərin qırışıq (üzdə); 5. köhn. səngər, oyuq.
ж 1. şırım (kotanın və s. torpaqda açdığı iz); 2. məc. hədd, hüdud, sərhəd; 3. iz; 4. məc. dərin qırışıq (üzdə); 5. köhn. səngər, oyuq.
-ы, вин.; борозду и борозду; мн. - борозды, борозд, -ам; ж. см. тж. бороздка, бороздной, бороздовой 1) а) Неглубокая длинная канавка, образуемая при вспашке земли плугом, для посева семян, отвода воды
Полностью »