БРОДЯЧИЙ

прил. 1. heç yerdə qərar tutmayan, gəzən; avara, sərsəri; 2. köçəri, daim yerini dəyişən; бродячие племена köçəri qəbilələr; 3. sahibsiz; бродячая собака sahibsiz it.

БРОДЯЖНИЧЕСТВО
БРОЖЕНИЕ

Значение слова в других словарях