ВЕРДИШ

хьун f. 1. vərdiş olmaq, adət etmək, öyrəşmək, alışmaq, adətkərdə olmaq; 2. ələ öyrəşmək, əhliləşmək, isinişmək (heyvan, quş və s.); 3. məc. ülfət bağlamaq, yaxınlıq etmək, ünsiyyətdə olmaq; bağlanmaq.
ВЕРДИШ
ВЕРДИШАРУН

Значение слова в других словарях