ВЯЛЫЙ
1. шутIум хьайи, шуьткьвей (цуьквер, хъчар). 2. суст, буш.
прил. 1. süst, cansız, ölüvay, ətalətlə ləng, ağır tərpənən, həvəssiz; 2. köhn. solmuş, solğun; ◊ вялая зима yumşaq qış
Полностью »1. Süst, cansız, ölüvay, ətalətli, ləng, ağırtərpənən, həvəssiz; 2. Solmuş, solğun
Полностью »-ая, -ое; вял, -а, -о. см. тж. вяло, вялость 1) только полн. Потерявший свежесть, увядший (о растениях) Вялый цветок. В-ые листья. 2) а) Медлительный от усталости, слабости, лени и т.п. Слабый, вялый
Полностью »