ГЬАТУН

(-из, -на, гьат) f. 1. müxt. mən.: düşmək; рекье гьатун yola düşmək; сикӀ ракьара гьатна tülkü tələyə düşdü; вун зи гъиле гьатда əlimə düşərsən; 2. yerləşmək, sığmaq, girmək; кьве кӀвач са чапатӀда гьатдач. Ata. sözü iki ayaq bir başmağa yerləşməz; 3. basmaq, bürümək, yayılmaq, dolmaq, qaplamaq; циф гьатун duman basmaq; ни гьатун iy basmaq; * гара гьатун bax гара; гъиле гьатун bax гъил; дарда гьатун bax дар; куьчеда гьатун bax куьче; кӀеве гьатун bax кӀев; хъиле гьатун bax хъел¹.