прил. 1. ədəbsiz, qaba, kobud; sözqaytaran, diliuzun; 2. cəsarətli, ürəkli; 3. ölkəm, lovğa, məğrur, mütəkəbbir; ◊ дерзкий на язык dildən ötkəm, dildən pərgar.
прил. 1. ədəbsiz, qaba, kobud; sözqaytaran, diliuzun; 2. cəsarətli, ürəkli; 3. ölkəm, lovğa, məğrur, mütəkəbbir; ◊ дерзкий на язык dildən ötkəm, dildən pərgar.
-ая, -ое; -зок, -зка, -зко; дерзче см. тж. дерзко, дерзость 1) Непочтительный, грубый, вызывающий. Дерзкий мальчишка. Дерзкий ответ. Дерзкий взгляд. Д-ое выступление. 2) Безрассудно смелый, отважный;
Полностью »