ЖАКЬУН

(-ваз, -вана, -укь) f. 1. müxt. mən.: çeynəmək; кендирагъ жакьун saqqız çeynəmək; 2. gəmirmək; 3. məc. çürüklük etmək, (sözün) çürüyünü çıxartmaq; təkrarlamaq, bayağılaşdırmaq; 4. is. çeynəmə, çeynəmək işi; 5. məc. mülahizə etmək, ətraflı fikirləşmək, ölçüb-biçmək; гаф жакьвана лагь. Ata. sözü sözü ağızda bişir de; 6. məc. qeybət qırmaq, birinin (özü olmadığı halda) sözünü danışmaq, dalınca danışmaq.