сов. 1. qovmaq; изгнать из своей среды öz aralarından qovmaq, rədd etmək; 2. sürgün etmək; изгнать из страны ölkədən sürgün etmək; 3. yox etmək, kökünü kəsmək, aradan qaldırmaq; ◊ изгнать плод tib. abort etdirmək (etmək), uşaq saldırmaq.
сов. 1. qovmaq; изгнать из своей среды öz aralarından qovmaq, rədd etmək; 2. sürgün etmək; изгнать из страны ölkədən sürgün etmək; 3. yox etmək, kökünü kəsmək, aradan qaldırmaq; ◊ изгнать плод tib. abort etdirmək (etmək), uşaq saldırmaq.
-гоню, -гонишь; изгнал, -ла, -ло; изгнанный; -гнан, -а, -о; св. см. тж. изгонять, изгоняться, изгнание, изгнанье кого-что 1) Насильственно удалить откуда-л.; выгнать. Изгнать кого-л. из своей среды, и
Полностью »1. суьргуьн авун, чукурун, акъудун, ракъурун (гужалди маса чкадиз). 2. пер. хкудун, терг авун (мес. са адет, ишлемишзавай са къайда)
Полностью »