КУЬ

\[кhуь\] тӀв-эв.; нихъ галаз рахазватӀа, гьабурун. Меген куь рикӀел къвечни И мубтала Эмин, дустар. Е. Э. Дустариз. Залай рахун куь нефсериз кӀанид я, гьар са кесиб куь нагъмайрихъ ягъуриз. Е. Э. КӀандач рекьиз гафар амаз лугьудай. Авач кьван куь чанда инсаф, Са зерре мирвет, судуяр. С. С. Судуяр. СтӀал шаир Сулейманаз Чидайд я куь гьал, фекьияр. С. С. Фекьийриз. Куь крар гьакӀ дуьз жедани? С. С. Девлетлуяр, чиновникар Шарвилиди лагьана: Архайин хьухь, дустар, куьн. За жуван шив жагъурна Тамамарда къастар куь. 3. Р., Б. С. Шарвили. Эгер кикер назикбур, фад хадайбур ятӀа, им куь организмда кальций кьит я лагьай чӀал я. Дагьустандин дишегьли, No 7 Куь хуьре авачни са кутугай руш. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме.

КУЯЛ
КУЬ

Значение слова в других словарях