КЪЕЦ

сущ.; -и, -е; -ер, -ери, -ера дараматдин къенепатаз акси пад. Саил атайла, куь патав къецелай, Мегер зун гьич къведачни куь хиялдиз? Е. Э. Азиз дустар килигдачни зи гьалдиз?. Гьа и арада заз къецелай хквезвай Ханум халадин кӀвачерин ван атана. 3. Э. Зулун пеш. Амма Рамзията а рахунар гуя къецел къвазвай марфадин сесерай кьазва. 3. Э. Рамзият. Чайдин паднус чилел туна, Гуьлбегьер тадиз къецел акъатна. Я. Ш. Гьахъ квахьдач. Амма, гачалахъ вичин дерди ава лагьайвал, жегьил устӀардихъ буругъдилай къецени дердияр авай Я. Ш. Гьахъ квахьдач. Садра кьил акъудна кча подвалдай гъаятдиз акъатнавай гъвечӀи дакӀардай, кьведра акъудна, амма къецел алай мекьивили ам кьулухъ чӀухгуниз мажбурна. Эхирни рад хьиз шуькӀуь хьанвай вичин беден кча къецелди акъудна. А. Исм. Эхиримжи къув.

* къециз (къецихъ) фин [экъечӀун] гл., вуж; руфуна авай чиркинар дуьздал акъудун. Ам фу тӀуьр чкадал къециз экъеч.'дайди я. Ам къабачи я. Вун адав акьван эгечӀмир. 3. Э. Рекьер сад туш.

КЪЕХЬНЕ
КЪЕЦЕПАД

Значение слова в других словарях