КӀАЛАМ
(-ди, -да, -ар) 1. bənd, buğum, məfsəl; həlqə; тупӀарин кӀаламар barmaqların bəndləri; 2. calaq, peyvənd, qələm; кӀалам илигун (кӀалам ягъун) calaq vurmaq, calaqlamaq, peyvəndləmək.
колено; звено; отдельное сочленение : турбадин кӀалам - колена железной трубы;яхцӀур кӀалам алай тӀвал - палка из сорока коленьев; тум са шумуд кӀалам
Полностью »сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра сагъ затӀунин паяр сад-садав галкӀизвай чка. Гьар са тупӀал пуд кӀалам ала
Полностью »