ср (мн. места) 1. (müxtəlif mənalarda) yer; пустое место boş yer; в книге много интересных мест kitabda maraqlı yerlər çoxdur; 2. vəzifə, qulluq (yer); искать себе место özünə qulluq (yer) axtarmaq; 3. tay, bağlı (yer); в багаж сдано пять мест baqaja beş tay (yer) verilmişdir; 4. cift, son; ◊ место заключения dustaqxana, həbsxana; места (себе) не находить özünə yer tapmamaq, narahat olmaq, təşviş keçirmək, təlaş keçirmək; не место (чему) yeri deyil, məqamı deyil; ни с места! tərpənmə!; отхожее место dan. ayaqyolu; слабое место (узкое место) bir şeyin zəif yeri, zəif cəhəti; места не столь отдаленные köhn. sürgün; к месту; у места yeri gəlmişkən, məqamında, yerində; не к месту; не у места yersiz, münasibətsiz; на месте преступления (поймать, застать, накрыть) cinayət başında (tutmaq, yaxalamaq); на месте уложить (положить, убить) sərələmək, yerindəcə öldürmək; с места (брать, взять) birdən, durmadan, ilişmədən, atılaraq (götürmək); с места в карьер birdən-birə.