МИЛИЦИЯ

урус, сущ.; -ди, -да; 1) жемятдин арада къайда, халкьдин эминин, гьакӀни кьилдин инсанрин хатасузвал ва абурун хсусият хуьдай идара. ТӀиш-пӀуз яру хьанвай Гьасан милициядин работникри. Мирзединни Шамилан кӀаникай хкудна, пудни махсус автомашинда аваз милициядин идарадиз тухвана. Я. Кьафаров. Мейит. Милиция халкь паталди тешкилнавай гьукуматдин са орган я, халкьдин ихтиярар ва секинвал хуьн милициядин работникрин кьилин везифайрикай сад я. ЛГ, 2004, 26. VӀӀ. 2) рах. гьа идарадин къуллугъчи. Жезмай кьван пара игр, гьар планда милицияр, Хьун паталди ихтиярар, гьар куьче Магьачкьалада. С. С. Магьачкъала. Шегьерра, чинебан кӀвалера, дишегьлийри чеб итимриз пулунихъ маса гузвайла, милицияди ахьтинбурун вилик пад такьазвайла. Лугьуда хьи, чи культура хкаж жезва. А. М. Киф атӀайди.

МИЛИЦАВАЛ
МИЛЛЕТ

Значение слова в других словарях