НАЕЗД

м 1. rast gəlmə, üz-üzə gəlmə, qarşılaşma (miniklə gedərkən); üstünə çıxma (piyadanın və s); 2. gəliş, gəlmə, axışıb gəlmə (miniklə); 3. basqın, çapqın (süvari dəstəsinin qəfildən hücumu); ◊ бывать наездом dan. yolüstü dəymək, baş çəkmək.

НАЕДИНЕ
НАЕЗДИТЬ

Значение слова в других словарях