м 1. köhn. muzdur, muzdla işləyən fəhlə; 2. muzdlu; muzdla tutulan əsgər; 3. məc. satqın, nökər, əlaltı.
м 1. köhn. muzdur, muzdla işləyən fəhlə; 2. muzdlu; muzdla tutulan əsgər; 3. məc. satqın, nökər, əlaltı.
-а; м. см. тж. наёмница, наёмнический 1) Военнослужащий наёмного войска, наёмной армии. Вербовать наёмников. Отряд состоял из наёмников. 2) Тот, кто за плату готов выполнить какое-л. преступное действ
Полностью »