ср (мн. облака) bulud; ◊ с облаков (свалиться) göydən düşmək; витать в облаках səmalarda uçmaq (həyatdan uzaq olmaq); под облаками (под облака, до облаков) çox uca, göylərdə, səmalarda, yüksəklərdə; göyə; деревья там растут до облаков orada ağacların başı göyə deyir.