м (мн. огоньки) 1. огонь söz. kiç.; 2. işıq, işıltı, işarantı; 3. məc. qabiliyyət əlaməti, maraq, meyl, təmayül, həvəs; работать с огоньком həvəslə işləmək; ◊ на огонёк (зайти) yolüstü, yol keçərkən, təsadüfi olaraq (girmək).
м (мн. огоньки) 1. огонь söz. kiç.; 2. işıq, işıltı, işarantı; 3. məc. qabiliyyət əlaməti, maraq, meyl, təmayül, həvəs; работать с огоньком həvəslə işləmək; ◊ на огонёк (зайти) yolüstü, yol keçərkən, təsadüfi olaraq (girmək).
-нька; м. см. тж. огонёчек 1) а) только ед.; уменьш.-ласк. к огонь 1) Зажечь огонёк. Огонёк едва теплился в печи. Слабо вспыхнул огонёк. б) отт.; разг. То, что горит, от чего можно зажечь что-л. Огонё
Полностью »