ОСЕНИТЬ

сов. 1. köhn. örtmək, kölgələndirmək, himayə etmək, qorumaq; 2. məc. ağla gəlmək, xəyala gəlmək, oyanmaq; вдруг осенила меня блестящая мысль birdən ağlıma gözəl bir fikir gəldi.

ОСЕНЁННЫЙ
ОСЕННИЙ

Значение слова в других словарях