сов. məcbur etmək, vadar etmək (bəzən felə icbar şəkilçisi -dırmaq, -durmaq və b.k. artırılmaqla ifadə edilir, məs.: принудить к молчанию susdurmaq).
сов. məcbur etmək, vadar etmək (bəzən felə icbar şəkilçisi -dırmaq, -durmaq və b.k. artırılmaqla ifadə edilir, məs.: принудить к молчанию susdurmaq).
-нужу, -нудишь; принуждённый; -дён, -дена, -дено; св. см. тж. принуждать, принуждаться, принуждение кого к чему и с инф. Заставить что-л. сделать. Принудить к признанию. Принудить сдаться. Принудить у
Полностью »