ПРОНЗИТЬ

сов. 1. deşmək, dəlmək, sancmaq; vurub deşmək, dəlib keçmək; 2. məc. əzab vermək, incitmək; ◊ пронзить взглядом gözlərini zilləmək, diqqətlə baxmaq; пронзить душу (сердце) ürəyini dəlmək, qəlbini deşmək.

ПРОНЗИТЕЛЬНЫЙ
ПРОНИЗАННЫЙ

Значение слова в других словарях