ПРОСТОЙ I
прил. 1. bəsit, химически простое тело kimyəvi cəhətdən bəsit cisim; 2. (müxtəlif mənalarda) sadə; простой человек sadə adam, простое платье sadə paltar; 3. adi; простое дело adi iş; 4. asan; простая задача asan məsələ; 5. alçaq, aşağı (keyfiyyətli) keyfiyyətsiz; простая кожа aşağı keyfiyyətli dəri; 6. sadədil, sadəlövh, ürəyiaçıq (adam); ◊ простым глазом adı gözlə (optik cihazlar işlətmədən).
ПРОСТОЙ II
м işsiz dayanma, boşdayanma; простой станков dəzgahların işsiz dayanması.
I -ая, -ое; прост, -а, -о; проще; простейший см. тж. простое, простенький, простота, просто, по-простому, проще простого 1) а) Несложный, нетрудный, легко доступный для понимания, выполнения, разрешен
Полностью »1. регьят, асант, гьакIан регьят; простая работа гьакIан регьят кIвалах. 2. рикIе затI авачир; дамах гвачир; гьакIан адетдин; простой человек дамах г
Полностью »бейкар яз акъвазун; бушдиз акъвазун;) кIвалах тийиз акъвазун; кIвалах тийиз акъвазай вахт; простой машины машин бушдиз (кар тийиз) акъвазун
Полностью »урус, прил. 1) регьят; четин тушир; регьятдиз гъавурда акьадай; туькӀуьр тахьанвай. 2) рикӀе затӀ авачир; дамах гвачир
Полностью »