нугъ, гл., ни ву. ж; -ада, -ана; 1) садан патай масадаз са вуч ятӀани агакьарун. Дустуни ваз са ажайиб савкьват ракьайна. Е. Э. Чуьхвер. За зи арза шикаятна лагьана, Дустар патав рисалатна, ракъана. Е. Э. Азиз дустар, килигдачни зи гьалдиз? 2) са кар кьилиз акъудун патал вуж ва вуч ятӀани рекье тун. Ви патав уьлчуь ракъайтӀа Яраб вун бизар жедани? Е. Э. Гъазанфераз. Гатфарин югъ мукьвал ала, Салам-дуьа ракъуд за ваз. Ф.