РАКЪУРУН

|| ( ДАКЪУРУН нугъ. ) гл., каузатив, ни вуж; -да, -на; -из, -зава; -а. -ин, -рай, -мир; ракъур тавун, ракъур тахвун, ракъур хъийимир 1) са чкадай маса чкадиз фидайвал, агакьдайвал авун. ЦӀикьвед агьзур девед пар Яд дередиз ракъуррай... Ф. Къванцин гада. Марф ракъуриз кӀан хьанва жед Худадиз... Е. Э. КӀандач рекьиз гафар амаз лугьудай. [Загьидат]. - На, диде хтайла, лагь адаз, ада вун ракъур тавуна тач. Лагь хьи, чнани кӀелзава гьа ликпунктда. Гь. Гь. Адетдин къармахра. - КӀел авун хъсан кар я лугьуда, чан руш, ви стхадини кӀел ийизва. Чидач ман, вун кӀелиз ракъурунал ви буба рази жедатӀа. Гь. Гь. Адетдин къармахра. Мажбуридаказ чи хуьряй пуд кас алкоголдикай сагъар хъийидай больницадиз ракъурнава. К, 1985, 14. VӀӀ.... зи патав лезги чӀал тийижир, кӀелдай кьван лаш хътинди авунвай цӀикъвед-ципуд савай са шуьрлуьнкӀ дакьурзава . Ж. Гь. Юргъалай гуьгъуьниз. 2) са вуч ятӀани кве ятӀани гьатдайвал авун. Цаз гъилиз ракъурнатӀани, рикӀ тӀар хьана. Р. Синонимар: сухун, чуькьуьн, ягъун.

РАКЪУН
РАКЬ

Значение слова в других словарях