РУГЪ

сущ.; -а, -а; -ар, -ари, -ара къалин векьер-кьалар, кьакьан хъчар, цацар. # ~. акьалтун, ~ади басмишун. Майдандикай амайди са яц ацукьдай чка тир. Амай чкайриз ругъ акъатнавай. А. Исм. Вацран мичӀер.

РУГУР
РУГЪВАЛ

Значение слова в других словарях