РУЬХЪ

(-веди, -веда, -вер) 1. kül; рухъведин kül -i \[-ı\]; 2. küllük, kül tökülən yer; * вилериз руьхъ вегьин (вилериз руьхъ кӀвахун) gözə kül üfürmək, aldatmaq, hiylə işlətmək; руьхъ авун a) külə döndərmək, yandırmaq, odlamaq; b) məc. kül etmək, puç etmək, məhv etmək, axırına çıxmaq; руьхъ хьун külə dönmək, bütünlüklə yanmaq, yanıb qurtarmaq, kül olmaq, küllənmək; рухъвед(ин) къаб külqabı, küldan.