САНКЦИЯ

ж 1. icazə, təsdiq; 2. məc. bəyənmə; 3. hüq. sanksiya (bir müqavilə və ya qanunun yerinə yetirilməsini təmin edən şərt); 4. мн. санкции tədbir (beynəlxalq hüquqda: öz təəhhüd və müqavilələrini pozan dövlətə qarşı görülən tədbirlər).

САНКЦИОНИРОВАТЬСЯ
САНКЮЛОТ

Значение слова в других словарях