сов. 1. döymək, döyüb hazırlamaq, qayırmaq, hazırlamaq (döymə vasitəsilə dəmirdən şey qayırmaq); сковать подковы nal qayırmaq; 2. tex. döyüb bərkitmək, döyüb bitişdirmək (iki dəmir parçasını); 3. məc. birləşdirmək, yaxınlaşdırmaq, 4. buxovlamaq, zəncirləmək, qandallamaq, 5. məc. bağlamaq, əl ayağını bağlamaq, əl-qolunu bağlamaq; 6. məc. buzla örtmək, dondurmaq; мороз сковал реку şaxtadan çay donmuşdur.
1. гатун, расун, авун (ракьукай, гьулдандикай гатана са затI). 2. гатана кукIурун (ракьун кьве затI, кьве кьил)
Полностью »1. döymək, döyüb hazırlamaq, qayırmaq, hazırlamaq; 2. döyüb bərkitmək, döyüb bitişdirmək; 3. birləşdirmək, yaxınlaşdırmaq; 4
Полностью »-скую, -скуёшь; скованный; -ван, -а, -о; св. (нсв. - ковать) см. тж. сковывать, сковываться, сковка кого-что 1) (нсв. - ковать) что Изготовить ковкой; выковать. Сковать топор. Сковать подкову. Гвоздя
Полностью »