сов. 1. döymək, döyüb hazırlamaq, qayırmaq, hazırlamaq (döymə vasitəsilə dəmirdən şey qayırmaq); сковать подковы nal qayırmaq; 2. tex. döyüb bərkitmək, döyüb bitişdirmək (iki dəmir parçasını); 3. məc. birləşdirmək, yaxınlaşdırmaq, 4. buxovlamaq, zəncirləmək, qandallamaq, 5. məc. bağlamaq, əl ayağını bağlamaq, əl-qolunu bağlamaq; 6. məc. buzla örtmək, dondurmaq; мороз сковал реку şaxtadan çay donmuşdur.
-скую, -скуёшь; скованный; -ван, -а, -о; св. (нсв. - ковать) см. тж. сковывать, сковываться, сковка кого-что 1) (нсв. - ковать) что Изготовить ковкой; выковать. Сковать топор. Сковать подкову. Гвоздя
Tam oxu »1. гатун, расун, авун (ракьукай, гьулдандикай гатана са затI). 2. гатана кукIурун (ракьун кьве затI, кьве кьил)
Tam oxu »1. döymək, döyüb hazırlamaq, qayırmaq, hazırlamaq; 2. döyüb bərkitmək, döyüb bitişdirmək; 3. birləşdirmək, yaxınlaşdırmaq; 4
Tam oxu »