сов. 1. təsadüf etmək, bir vaxta düşmək, bir vaxtda olmaq; 2. bir-birinə uyğun gəlmək, uyğun olmaq, düz gəlmək; tən gəlmək; 3. riyaz. üst-üstə düşmək, bir-birinin üstünə düşmək.
сов. 1. təsadüf etmək, bir vaxta düşmək, bir vaxtda olmaq; 2. bir-birinə uyğun gəlmək, uyğun olmaq, düz gəlmək; tən gəlmək; 3. riyaz. üst-üstə düşmək, bir-birinin üstünə düşmək.
1. təsadüf etmək, bir vaxta düşmək, bir vaxtda olmaq; 2.bir – birinə uyğun gəlmək, düz gəlmək, üst – üstə düşmək, tən gəlmək –
Полностью »-падёт; совпал, -ла, -ло; св. см. тж. совпадать, совпадение 1) Произойти в одно время с чем-л. Вспышки молнии и раскаты грома почти совпали по времени. Праздник совпал с воскресеньем. Совпали два важн
Полностью »