СТАН

СТАН I

м bədən, qamət, qədd-qamət.

СТАН II

м 1. düşərgə; полевой стан tarla düşərgəsi; 2. düşərgə, ordugah; 3. qoşun, müharibə edən tərəf; 4. köhn. nahiyə (inqilabdan əvvəl qəza inzibati-polis bölgüsü).

СТАН III

м 1. maşın; прокатный стан yayma (prokat) maşını; 2. toxucu dəzgahı; 3. məh. komplekt; стан колёс təkər komplekti (dörd təkər).

СТАМЕСОЧНЫЙ
СТАНДАРТ

Значение слова в других словарях