СТАРШИ́НСТВО
ср мн. нет 1. (hərbi) starşinalıq; 2. köhn. yüzbaşılıq, kəndxudalıq.
СТАРШИНСТВО́
ср мн. нет yaşa görə böyüklük, üstünlük, staja görə (vəzifəyə görə, rütbəyə görə) birincilik.
СТАРШИ́НСТВО
ср мн. нет 1. (hərbi) starşinalıq; 2. köhn. yüzbaşılıq, kəndxudalıq.
СТАРШИНСТВО́
ср мн. нет yaşa görə böyüklük, üstünlük, staja görə (vəzifəyə görə, rütbəyə görə) birincilik.
-а; ср. Первенство перед другими по возрасту или званию, положению и т.п. Сесть за стол по старшинству. Старшинство чина. Утвердить старшинство над другими. Передать наследство по старшинству.
Полностью »