ТАН
\[ттан\] ağız, ağuz; bax тӀан.
(-ди, -да, -ар) 1. bot. gövdə (bitkilərdə); тарцин тан ağacın gövdəsi; 2. əyin (bədənin başdan qeyri bütün hissəsi); тандал пек алачиз кьилиз дамахда
Полностью »(-ди, -да, -ар) - 1. (бот.) ствол : тарцин тан - ствол дерева. 2. туловище; стан : гуьрчег тан авай руш - девушка с красивым станом; аялрин тандал пар
Полностью »" сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) тарцин, набататдин хилер галачиз амай пай. ЦӀегь таран дувулрив агалтна ацукьнавай, адан кьве бацӀиди таран танд
Полностью »