араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра авур чӀуру кар, кутуг тавур кар. Тахсир вуч хьуй, Эмин икӀ куз? Е. Э. Гьарай, эллер!. Селим бубади лугьудайвал, инсанриз аквазвай вири татугайвилерин тахсир дяве тир. А. Исм. Зи лацу балкӀан.
* тахсир < кваз > хьун гл., ник чӀуру, кутуг тавур кардин иеси яз гьисабун. Паб, гъуьл хьана сад тушиз сир, Мегер ян зун на кьур есир? Нагагь кватӀа закни тахсир, Ая кван успат, гуьзел яр. С. С. Гъуьлуьнни папан гьуьжет. А заманадин инсанрик тахсир квачир, тахсиркарар залумар тир. Абуру кесиб халкьар мичӀивиле туна тарашзавай. А. Ф. Бубадин веси.
* тахсир кутун гл., са ни вуж ятӀани чӀуру кӀвалах авурди яз кьун, чӀуру кӀвалах са нин ятӀани хиве тун. Кесибдик вуч тахсир куьне кутазва? Е. Э. Цилингар. Къуллугъдин рекьяй кутадай тахсир жугъун тавурла, абуруз хуьре са тӀимил гьая экъичай дишегьли аваз, адав седридилай Махачкаладиз шикаят ийиз туна. А. А. Лезгияр. Куьне рушак гьавая кутамир тахсир. А. Ал. Баллада. Бакуда яшамиш жезвай зи руш адан гъуьлуь, вичин диде кьена лугьуз тахсирар кутуна. дустагъда тваз туна. ЛГ, 2003, 4, XӀӀ.