ТАХСАРА

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) чилин кӀан, сур. 2) обр. нив рахазватӀа, ам бегьемсуз тирди къалурдай гаф. Куьне умуд кутур тапан зерятди Аквада куь дуван, жин, дев шуьшедай Акъудайбур - тахсараяр! - бинедай. И. Гь. КьецӀи руша.... КицӀин туьмерри вичиз шадвал гузвайтӀани, Тамума наз гудай: «Квахь ман, я тахсара. Зун капӀ гвайди я. КапӀ чӀур жеда зин». М. В. Гьарасатдин майдандал.

* тахсарадиз фий! межд. 'кьий' манадин ибара. Вун тахсарадиз фий, икьван шум куьруь. Е. Э. Тумакь яц. - Агь, ам тахсарадиз фий! Къе жегьил береда чухвай туртур, пака карабра гьадай кпул я вах, кпул! Ш. Исаев. Кпул я, вах.

ТАХМИНАН
ТАХСИР

Значение слова в других словарях